1. Brunssum bouwt aan de toekomst

2015 was het jaar waarin Brunssum, en de hele regio, stilstond bij ons mijnverleden. Een verleden dat 50 jaar geleden, bij de aankondiging van de mijnsluitingen in de schouwburg van Heerlen, plotseling een extra lading kreeg. Tot die dag in december 1965 was ons mijnverleden een traditie. Daarna werd het historie. Definitief historie.

Historie, maar zeker niet vergeten. Dat liet 2015 duidelijk zien. Onder de vlag van M2015 – het Jaar van de Mijnen – trok deze voormalige mijnregio alle registers open om ons mijnverleden van alle kanten te belichten. De fraaie kanten, maar ook de minder fraaie. De mensen en de machines en gebouwen. De rijkdom en de armoede. Het mijnwerken en de mijncultuur. Alles kwam aan bod. En wie M2015 heeft gevolgd, en geprobeerd heeft zoveel mogelijk te zien en te beleven, kan maar één conclusie trekken: het was een geweldig jaar. En wat hebben we een geweldig verleden.

Voor mij ging M2015 niet alleen over het verleden, maar ook over vandaag, over morgen. M2015 heeft ons geleerd om onze trots te hervinden. Een hernieuwd zelfbewustzijn. Een besef dat deze gemeente en deze regio gebouwd is door generaties van harde werkers en bouwers, mensen die uit een oude wereld een nieuwe creëerden en ons daarmee een ongelooflijke, ongeëvenaarde  welvaart schonken.

Brunssum is een rijke gemeenschap. We hebben een rijke historie. Een rijke cultuur. Een rijke potentie. Ja, we waren even murw geslagen door de mijnsluitingen. Ja, het heeft even geduurd voor we weer uit onze schulp kwamen gekropen. Maar we zijn er weer. We staan niet langer met onze rug naar de buitenwereld. Nee, we zijn een open gemeenschap, een ambitieuze gemeente, een ondernemende speler, gericht op een veelbelovende toekomst. Dat bleek ook in 2015 weer.